Patagonië

4 februari 2017 - El Calafate, Argentinië

We vlogen naar "het einde van de wereld" om aan onze trip door Patagonia te beginnen. Ushuaia is de zuidelijkste stad ter wereld en presenteert zich als Fin del Mundo. Wij waanden ons echter in Noorwegen; gekleurde huizen, koud en peperduur. We reden door het Parque Nacional Tierra del Fuego naar het eind van de Carretera Panamericana. Hier houdt de weg écht op. Alleen nog water en wat eilanden voor de kust scheiden ons van Antartica dat ruim 1000 km verderop ligt. De volgende dag gingen we verder per bus: 13 uur schommelen, dommelen en staren naar het uitgestrekte steppe landschap op weg naar Chili. De zit werd onderbroken door volstrekt idiote grensformaliteiten, die tenminste 2 uur vergden en een oversteek per veerboot van de Straat van Magallanes. Na een nachtje in Punta Arenas (Chili) opnieuw in de bus. Naar Puerto Natales, een ritje van maar 4 uur. De grootste attractie daar is het natuurpark Torres del Paine, een zeer uitgestrekt gebied vrijwel ongerepte natuur; prachtige landschappen met grijsblauwe gletsjer rivieren. Heel fraai, ondanks het slechte koude weer. Daarna......in de bus naar El Calafate (Argentinië), gletsjers kijken. En we hebben ze gezien..... te voet, per boot en per 4WD. 70 meter hoge ijsmuren waar met donderend geweld stukken vanaf breken en in het water storten. Zo indrukwekkend! Straks vertrekken we naar Bariloche, het Zwitserland van Argentinië. Terug naar de warmte. 31 uur met de bus. Daarom gaan we met het vliegtuig. Ons laatste weekje......

Foto’s

10 Reacties

  1. Lydia:
    4 februari 2017
    Waaaaauw
  2. Christel Buis:
    4 februari 2017
    Wat een fantastiese fotos weer! heel mooi. Dank je wel ze ons te laten zien!
  3. Ilse de Bruin:
    4 februari 2017
    Het ziet er allemaal erg indrukwekkend uit. Geniet van de laatste dagen !!
  4. Felipe:
    4 februari 2017
    Schone zus en grote broer, jullie komen nix tekort, GEWELDIG!!
  5. Selma:
    5 februari 2017
    Prachtig ! Hoe gaan jullie ooit weer wennen in ons koude kikkerland?
  6. Marjo Jansen:
    6 februari 2017
    Dit gaat nooit meer goed komen terug in Nederland
  7. Harrie en Maria:
    6 februari 2017
    Als je dit ziet, kun je toch nooit meer sceptisch zijn over klimaatverandering? Wat een kleuren, wat een ijsklompen. Dat zou iedereen moeten zien. Daar wordt je wakker van. Jammer dat het zo ver van huis is. Einde van de wereld, bijna einde van jullie reis. Jammer voor jullie, maar Mook wacht op jullie. We zien uit naar jullie terugkomst. Het wordt een beetje stil hier aan de Bovenste Weg!!
  8. Simone Helmer:
    7 februari 2017
    Lieve Marion,
    Ik zou je al ong. 21 uur geleden hebben willen feliciteren met je verjaardag, maar voor jouw beleving is het waarschijnlijk zelfs nu nog je oudejaars-avond. Toch is/ wordt dit vermoedelijk de allerlangste verjaardag van je leven ( wanneer je de Nederlandse uren erbij telt ). Geniet er maar van met volle teugen. Maar ik vermoed, gezien de fenomenale landschappen die jullie passeren, dat het voor jullie iedere dag genieten is!
    Ik begrijp dat jullie grootse reis er bijna op zit en dat jullie van het einde v/d wereld weer terug gaan keren naar waar jullie wereld begon. Misschien voor jullie een dubbel gevoel, maar wij kijken ernaar uit om jullie weer live terug te kunnen zien!
    Veel liefs, ook van Hans Peter
    Simone
  9. Felipe:
    7 februari 2017
    Hey Marion, vanuit een treurig, nat en koud België willen we je langs deze weg in ieder geval van harte feliciteren met je verjaardag, de koffie en taart komen we halen als jullie, de reisverslagen, foto's en indrukken 'live' in het mooie Mook zijn aangekomen, maak er nu nog iets moois van! Grtz Lydia & Philip x
  10. Lydia:
    12 februari 2017
    Wat fijn om te lezen dat jullie alles uit je reis hebben gehaald wat jullie wilden. Goede reis en tot snel