El NOA

Regen. Stromende regen. Gelukkig zitten we in Salta, in een redelijk hotel. Alle tijd om het blog wat bij te werken. We hebben 5 bijzondere dagen achter de rug met letterlijk vele hoogtepunten. 2 jaar geleden hebben we dit stukje van onze reis niet kunnen doen vanwege het slechte weer. En omdat we steeds het gevoel hadden iets heel moois gemist te hebben was dat één van de redenen om terug te gaan. Volledig terecht!

Nadat we van het autoverhuurbedrijf duidelijke instructies hadden gekregen welke wegen "not recommended" waren (uiteraard precies de route die wij wilden gaan afleggen, daarvoor tenslotte een échte 4x4 gereserveerd) gingen we op pad naar El NOA ( el Noroeste Argentino ). Via Ruta 9 naar Purmamarca. Na een dagje acclimatiseren op 2200 meter en wat toeri uitjes ( o.a. de Quebrada de Humahuaca) kon het echte werk beginnen: via de RN 52 eerst naar de Salinas Grandes op 3800 meter, daarna verder stijgen naar 4000 meter en bij Susques links af (ruta 40) 130 km over de hoogvlakte naar San Antonio de los Cobres. Er wordt geadviseerd om dat laatste stuk altijd met 2 auto's te rijden ivm de desolaatheid van het gebied en de slechte staat van de weg.  Wij kozen ervoor om ons op afstand te laten volgen via Google maps met het verzoek om hulptroepen te sturen als ons GPS- signaal zou stagneren. Maar het viel ontzettend mee: een prima dirt road met slechts een paar lastige passages die Marc en de 4x4 uitstekend namen. Iets hyperventileren en wat lichte hoofdpijn maar verder geen signalen van hoogteziekte dus absoluut genieten van de onwaarschijnlijk mooie omgeving. Die nauwelijks te beschrijven is of op foto's vast te leggen. De hoogte, de zon, de leegte, de wind en het stof moet je erbij voelen om het plaatje compleet te krijgen. 

Morgen met de bus naar Chile. Over de Paso de Jama ( 4800 meter). 06.00 vertrekken voor opnieuw een adembenemende dag.