De laatste etappe

We verlieten Patagonië om aan het eind van de reis één van de New 7 Wonders of Nature te bezoeken: de watervallen van Iguazu. Helemaal in het noorden van Argentinië op de grens met Brazilië en geflankeerd door Uruguay en Paraguay ligt dit natuurfenomeen van 270 watervallen in het subtropisch regenwoud. Wow! Wat een geweld. Wat een power. We zagen de falls van de Argentijnse kant en we gingen even de grens over om ze ook van de Braziliaanse zijde te bekijken. Er was ons voorspeld dat als we very lucky waren wellicht ook wat wildlife zouden kunnen zien. Misschien wel een toekan.......Marc spotte er ruim 20!! Zou zijn werkverleden bij van der Valk er iets mee te maken hebben?? Daarnaast zagen we gieren, een kaaiman, ucatí, coati, schitterende handgrote vlinders, meervallen en prachtige bontgekleurde vogeltjes. Allemaal in de stromende regen. We were very very lucky!

Ruim anderhalf jaar geleden, kort nadat we Tess moesten laten inslapen, kwam het besef dat een lang gekoesterde wens om langer op reis te gaan nu gerealiseerd zou kunnen gaan worden; immers, geen zorg meer voor honden en in de winter nauwelijks zorg voor de tuin en de bijen. En hoewel we ons er van bewust waren dat mijn afwezigheid en een onbetaald verlof van Marc creativiteit en extra inspanningen van onze collega's zouden vragen besloten we er voor te gaan. We startten de voorbereidingen en langzaam maar zeker vormde zich het reisplan: Australië en Zuid-Amerika moest het worden, met de nadruk op de natuur. En dat werd het.
We hebben ontzettend veel gezien en we hebben ontzettend veel gedaan. We waren op prachtige plekken en we hebben intens genoten van onze vrijheid. We zijn heel dankbaar dat veel mensen ons dit gunden en ons hebben geholpen om huis en haard 3,5 maand achter te laten. Dank Philip en Lydia om er te zijn, Just in case......., dank Loes en Ilse voor wat extra aandacht, dank Harrie en Maria voor het oogje op nummer 22, dank Selma voor het oxalen van de bijen en het laten bloeien van Marcs orchideeën. Dank Joke namens de overwinteraars in de garage, dank Angelien voor je regelmatige inspecties. And last but not least: dank jullie allemaal voor de vele reacties op het blog, per mail, per WhatsApp of per SMS. Het was zo mooi om onze ervaringen te kunnen delen. Ver weg maar toch verbonden....
Het zit erop. We gaan naar huis. Mook wacht op ons! Hoe mooi kan het zijn.......