Bruisend Buenos Aires

Weer terug in de stad. In de metropool die 24 uur per dag bruist van activiteiten. We hadden een geweldig hotelletje in een relatief veilige wijk, waar je met een beetje alertheid ook 'savonds goed over straat kon. En dat is fijn als de meeste restaurants pas om 21.00 open gaan. Maar het bleef opletten vooral op het verkeer: voor je het weet word je geschept door een taxi of een bus, zebrapad of niet. We hebben getracht de verkeersregels te doorgronden maar verder dan dat een taxi en/of bus altijd voorrang lijken te hebben kwamen we niet. Wat een chaos! Zittend op de achterbank van een taxi lijkt het alsof je bent terechtgekomen in een computer game: met hoge snelheid zigzaggend, links en rechts inhalend, luid toeterend, op het doel af dat is ingesteld op de navigatie-app van de smartphone. Gek genoeg went het snel.......
Ook hebben we ons verbaasd over de enorme hoeveelheid honden in de stad. Niet de bekende straathonden, die zag je daar eigenlijk nauwelijks, maar echte huishonden, keurig aangelijnd, liefst met 4-6 tegelijk. En dito hoeveelheden poep, overal...En dan was er natuurlijk nog de tango. We zagen op advies van een local een traditionele voorstelling in Esquina Homero Manzi, een groot restaurant met podium in een historisch hoekpand (esquina ). Na het diner de show en wow, dat was wat je noemt an experience....wat een sfeer, wat een passie. We nemen het mee naar el Fin del Mundo. We might need it.